Cal é o lugar da ficción na vida? Toda a nosa vida está inundada pola ficción que é un elemento activo na produción da nosa realidade. Pero non se trata só de sonos. A través da recreación ficcional somos quen de ver aquilo que queremos ser, o que desexamos. Esa forza é, se cabe máis importante na xuventude. Aprendemos a amar co cine, a ver o noso papel na sociedade, a ensanchar os nosos horizontes. Cando vemos unha película encontrámonos nun estado peculiar, unha fantasía onde articulamos o que vén da pantalla coas nosas anticipacións e desexos. Esta interacción é ás veces tan potente que se fai difícil distinguir ficción e realidade, e a ficción se volve moi real, sae da pantalla e convive connosco ate adquirir vida propia. O cine reflexionou sobre esta cuestión en numerosas ocasións, pero algunhas destas reflexións pasaron á historia do cine e a filosofía. De quen é a frase que soa a continuación? En que película? Quen foi o seu director e que quixo expresar?
A frase do fragmento de audio é da película A Rosa Púrpura do Cairo, de Woody Allen. Nela Cecilia, unha camarera á que lle gusta ir ao cine local casada cun violento abusivo, ten un romance co personaxe que interpreta o seu actor favorito, que sae da pantalla durante a proxección dunha película. El diálogo del fragmento es entre el personaje que sale de la pantalla y el actor que lo interpreta. Lo que quería expresar Woody Allen es, además de el mundo durante la gran depresión (ambiente del filme), la magia del cine en épocas adversas, y la manera en la que puede influir en una persona, y lo mucho que lo "vivían" en otros años. Es también la película una melancólica parábola sobre la imposibilidad de alcanzar los sueños. Averigüé el enigma investigando en Internet.
ResponderEliminarA frase que sonou foi da película "A Rosa Púrpuro do Cairo", de Woody Allen. na Pelícura nárrase o amor entre una muller apasionada ao cine local, e un personaxe saído dunha pantalla de cine, o seu actor favorito (Jeff Daniels). O director da película foi Wooly Allen e nela quixo expresar a pobreza e desesperación no mundo da Gran Depresión, así como tamén a maxia do cine. Ademáis tamén fixo referencia a irrealidade dos soños.
ResponderEliminarA frase do fragmento de audio pertence á película "A Rosa Púrpura do Cairo", e é do personaxe Gil Shepard, un actor que interpretaba ao persoaxe Tom Báxter na película "A Rosa Púrpura do Cairo"(unha película dentro da propia película) e que un día dito personaxe que Shepard encarnaba saeu por sí solo da pantalla. A discusión na que se integra dita frase, acontece cando Sherpad está intentando convencer a Tom, de que é so un personaxe que el encarnou, e que debe volver á película,
ResponderEliminarO director deste filme é Woody Allen, e nel danos unha ollada da relación entre realidade e ficción, e habilitanos a refuxiarnos na ficción cando a realidade é demasiado dura, como no caso de Cecilia, a protagonista da película.
Deducín o filme xa que a profesora Eva Garea puxo un fragmento deste e falou del na súa charla:" Metáforas Filosóficas".