Moitas profecías teñen anunciado a fin dos tempos. Unhas producen máis credibilidade ca outras e o sabio sempre nos merece máis respecto que o simple ou o primitivo. O 2060 semella ser a nosa cita coa fin do mundo. Pero a sabedoría non sempre soluciona os nosos problemas , como recorda o poeta: qué é o que nos prohíbe coñecer? Prohíbeo o ben, prohíbenos ser sabios?... Tales prohibiciones non deben atarnos.... Pero se a morte nos rodea coas súas cadeas, de que servirá a nosa liberdade interior?
Cal é a relación entre filosofía, relixión, poesía, ciencia e fin do mundo?
Son ainara. A filosofía, a poesía, a ciencia e a relixión xúntanse co fin do mundo no Libro perdido de Nostradamus. Plantexa uha profecía de que o fin do mundo será no 2012. Uns créeno e outros... non
ResponderEliminarA data é o 2060, non o 2012. Por outra banda, aínda que relacións hai moitas, neste caso a poesía é unha obra en concreto. Esa obra daráche a pista da época e tamén da relación que buscamos.
ResponderEliminarNunha carta con data de 1704, Newton (ciencia) fixo un cálculo basado nun fragmento da Biblia (relixión), sacado do Libro de Daniel. Según el, debían pasar 1,260 años entre a refundación do Santo Imperio Romano por Carlomagno, no ano 800, e o fin dos tempos. O resultado foi tan evidente que Newton deixouno escrito nuhna misiva: o fin del mundo será en 2060.
ResponderEliminarEva, no paraíso, cando coñeceu o árbol da ciencia dixo:¿qué es lo que nos prohíbe conocer? ¿Nos prohíbe el bien, nos prohíbe ser sabios?… Semejantes prohibiciones no deben ligarnos… Pero si la muerte nos rodea con las últimas cadenas, ¿de qué nos servirá nuestra libertad interior? El día en que lleguemos a comer de ese hermano fruto moriremos; tal es nuestra sentencia… ¿Ha muerto, por ventura, la serpiente? Ha comido, y vive, y conoce, y habla, y raciocina, y discierne, cuando hasta aquí era irracional. ¿No habrá sido inventada la muerte más que para nosotros solos? ¿O será que ese alimento intelectual que se nos niega esté reservado solamente a las bestias? Pero el único animal que ha sido el primero en probarlo en lugar de mostrarse avaro de él, comunica con gozo el bien que le ha cabido, cual consejero no sospechoso, amigo del hombre e incapaz de toda decepción y de todo artificio. ¿Qué es, pues, lo que temo? ¿Acaso sé lo que debo hacer en la ignorancia en que me encuentro del bien y del mal, de Dios o de la muerte, de la ley o del castigo? Aquí crece el remedio de todo; ese fruto divino, de aspecto agradable, que halaga el apetito, y cuya virtud comunica la sabiduría.
Despois come a froita e di ao final:¡Oh, rey de todos los árboles del paraíso, árbol virtuoso, precioso, cuya bendita operación es la sabiduría. ISTO OCORRE NO LIBRO DO POETA BARROCO JOHN MILTON: ''O Paraíso Perdido''
Ben certo que o científico é Newton, moi interesado na teoloxía nos seus derradeiros anos. O poeta é Miltón,pero, quen será o filósofo? Falta o dato filosófico que aclara finalmente a relación entre os outros dous. Contanos tamén como conseguiches a resposta.
ResponderEliminar(Cristian Caamaño lado)
ResponderEliminarleendo esta enigma e vendo que non se atopou o filósofo eu digo que e pitagoras xa que no poema narrativo de john Milton aparece un canto dos planetas que e tomado da harmonía de Pitagoras xa que non era solo relativo os astros si non tamen a un harmónico musical.
Ainara Romero :eu creo que o filósofo é Maimónides, explícocho na clase
ResponderEliminarNin Pitágoras nin Maimónides son a resposta. Ningún dos dous está relacionado á vez con Milton e Newton.
ResponderEliminarAinara Romero: o filósofo é Leibniz
ResponderEliminarMais cerca anda, cando menos son coetáneos. Pero non vexo a relación que poden ter Leibniz e Milton
ResponderEliminar